PW działalność – ubezpieczenie chorobowe
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Decyzja nr 40/2013
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 r ., Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o.systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r . Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 14.01.2013r. przez przedsiębiorcę Panią (…) w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
UZASADNIENIE
W dniu 14.01.2013r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy Pani (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wskazał, iż działalność (…) istnieje od 01.09.2008 r . Działalność ta została zawieszona w dniu 01.10.2011r., a odwieszona natomiast została w dniu 01.11.2012r. Jednocześnie przedsiębiorca wskazał, iż od dnia 10.12.2012r. opłaca składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od podstawy 2115,60 zł, natomiast na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe opłaca składki od podwyższonej podstawy tj. 8742,05.
Wnioskodawca wyraził stanowisko, iż ma prawo do opłacania składek w sposób opisany powyżej.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Przepis art 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w zw. z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt. 5) ustawy z dnia 13 października 1998 r o systemie ubezpieczeń społecznych – obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Natomiast na podstawie art. 12 powołanej ustawy osoby prowadzące pozarolnicza działalność obowiązkowo podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność, podlegające z tego tytułu obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowym, stosownie do art. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, na swój wniosek mogą być objęte dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.
W myśl art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Natomiast stosownie do art. 20 powołanej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.
Z treści powołanego artykułu 20 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, wynika zasada, iż składki na ubezpieczenie wypadkowe oraz chorobowe (w tym dobrowolne) należy opłacać od podstawy wymiaru składek przyjętej dla obliczenia składki na ubezpieczenia emerytalno – rentowe. Zatem nieprawidłowym jest stanowisko, zgodnie z którym tylko składka na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe będzie opłacana od wyższej podstawy, natomiast składki na ubezpieczenie emerytalne oraz rentowe od podstawy niższej. Podstawą wymiaru składki chorobowej oraz wypadkowej jest bowiem ta sama kwota, która stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
W konsekwencji powyższego stanowisko wnioskodawcy Zakład uznał za nieprawidłowe.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
źródło: https://bip.zus.pl